Hoxe sucedeu algo inesperado. A nai de Adrián B. fixo un descubrimento sorprendente, coa idea de entender o nome de Ismaíl de Saidabad. Aínda que hai outras razóns que xa vos contarei, seguro que todo ten que ver co noso novo proxecto: O teouro de Ismaíl. Lembrade que para participar é necesario que demostredes algúns coñecementos no uso dun procesador de textos, como Word, para utilizar logo o que está nos ordenadores de Abalar.
Mentres agardamos polos vosos contos, creo que é unha boa idea que leades a primeira e a última das historias xa coñecidas:
- O pobre Ismaíl, que en 1996 foi escrita por Vanesa Medín.
- Ismaíl e Drago: que empezou Vanesa Bouzas no ano 2007, e que María Pardo decidiu continuar o pasado curso, en 2013. Creo que se trata dunha gran historia…
11 comentarios:
Hola Mario son o primeiro en comentar quiero decir que espero que tenga muchísimos cuentos de Ismail y que los guarden bien
¿por que le pusiste de nombre al blog tesouro de ismail?
En realidade, o que ten de máis valor no seu tesouro non son as moedas de ouro... Son os contos que garda! Por iso o blog ten este nome... :-)
E bó sabelo, a primeira historia esta moi ben.
Si moy ben
Moitísimas gracias Ismaíl por darme parte do teu tesouro.Non o vou a esquecer nunca.
Saúdos a todos.
Ata pronto Ismaíl,seguirei investigando........
Saúdos para a nai de Adrián B. E terei que falar co profe por se hai que montar un grupo de mamis investigadoras... :-)
Para los que quieran aprender los efectos de las letras tiene que decirme si es el viejo 1997 o el nuevo 2007
Mario,parece que ya se está llenando "O taboleiro".
Gabriela, todavía hay sitio, pero se eliminan las más antiguas...
Los cuentos son preciosos, haber si doy hecho así.
Publicar un comentario