Algúns dos libros que xa son as nosas estrelas foron citados pola escritora Marica Campo nesta poesía. A nós serviunos para lembrar que, no mundo de todas as palabras, ler é unha festa. Ah, e tamén para empezar a recitar…
Quero unha casa branca
con mil xanelas
e debruzarme en todas
a ver a festa.
Quero esta casa branca
que son os libros
para vivir as cousas
que outros viviron.
Poderei ser Alicia,
cruzar o espello;
ir por todas os mares,
capitán Nemo.
Escoitar os Cantares
de Rosalía,
voar da Terra á Lúa,
volver no día.
A casa das palabras
ten mil xanelas,
cada xanela un conto,
ler é unha festa.
Hacía tiempo que no me oía, yo siempre creo que digo bien la erre suave pero no :)
ResponderEliminarMe encantó escuchar mi voz en clase porque no me reconocía la voz.besos Sergio.
ResponderEliminarLa poesía me encanta, y cuando nos grabarón me puse muy nerviosa y me dio corte escucharme en la grabación.
ResponderEliminarGustome facer a gravación, aunque non e a primeira vez que o fago, foi moi divertido, ao principio estaba moi nerviosa pero ao final sinteste moi agusto.
ResponderEliminarA min me quedou moi grave á gravacion pero miña voz é así(por eso Mario sempre me riñe na clase pola voz) ;)
ResponderEliminarMe encantou o poema de Marica Campo,
ResponderEliminarNunca gravei a miña voz en vídeo e cando oín a miña voz estaba irrecoñecible.
ResponderEliminarMe gusta moito a foto, do bosque dos libros (me gustariame vivir aí) jajajajajajaXD
ResponderEliminarGustoume moito a poesía de Marica Campo
ResponderEliminarA CASA DOS LIBROS.
Me gustou moito a experiencia de que me gravaran e que despois, ao escoitarme vin que parecía que habíame sacado a voz.Foi moi divertido!
ResponderEliminarA miña voz no ordenador soa moi rara e estou acostumbrada, porque teño moitos vídeos coa miña prima na cámara entón non me importa.
ResponderEliminarNo entendia mi voz
ResponderEliminarLa poesía es muy bonita
ResponderEliminarYo no sabia qué pronuciaba tantó la sss
ResponderEliminarLa poesía me parecio muy bonita,y me parecio raro oir mi voz grabada,¡que rapido iba!
ResponderEliminarMe encanto escuchar mi voz por que no la reconocia
ResponderEliminarHola soy Pablo.El libro se titula Diario de Greg
ResponderEliminarCuando nos grabaron al escuchar se oía un ruido un poco raro.Chao!!!!
ResponderEliminarNo reconocia mi voz¡parecía una niña!
ResponderEliminarEn la biblioteca hay poca gente pero hay mas que el otro día.
ResponderEliminarMario encontrei o sobre das notas, doucho mañá?
ResponderEliminarSi... :-)
ResponderEliminarEl libro y el escritor lo tengo en el post:"feliz 2014"
ResponderEliminarMario as gravacións cando as vas colgar?
ResponderEliminarMario yo no pude grabar la poesía porque estaba enferma ese día pero me hubiera gustado grabar.
ResponderEliminar